Λήθαργος Σπορου

Μάτια ρυτίδες

ρυτίδες τα μάτια στα βλέφαρα

μάτια και ρυτίδες και βλέφαρα

υγρα

λασπωμένα απο της ασφάλτου την άσπρη γραμμή

κλεισμένα μέσα σε πέτρινο σπίτι

σκοτεινό

ανήλιαγο

πετρινοι οι τοίχοι

βαριά σέρνοντας

χώμα και υγρασία

στάζοντας η μούχλα

οσμίζοντας τη λήθη

κουκίδα που απομακρύνεται

και μικραίνει

ολοένα και απομακρύνεται

εξαφανίζεται λίγο λίγο

γερνώντας τη νύχτα

πίνοντας μέσα της τη στιγμή

των ονείρων των άλλων

πλέοντας πλάι πλάι

σαν σε βυθό

σε βυθό αναπνέοντας θάνατο

κόβεται η ανάσα στον ήχο του εκκρεμούς

της σιωπής ήχος

ασύληπτη η ησυχία εκκωφαντικά στο κενό

χτυπώντας τσακίζεται

απο το στέρνο αρχίζοντας να απλώνει

σιγά σιγά

στα χέρια, τα δάχτυλα, σε μηρούς και γόνατα

της ουράς τα λέπια και βρόγχους

στο λαιμό ανεβαίνοντας

τη γλώσσα τα δόντια

μάτια όλο ρυτίδες  πτυχές που δεν φαίνονται πια

άπειρα

ακτίνες αστέρια παντου

γύρω γύρω πάνω και κάτω μέσα και έξω

όλα ένα.................

Fairygirl , Copyright 2009