ΡEA

Η τέχνη είναι ό,τι ωραίο έχουν φτιάξει οι άνθρωποι,
για να πουν λατρεύω την ζωή. Το θέλει τρόπο της.
“ Ήταν πολύ κόσμος. Ήταν και καλός άνθρωπος ο Λιάς.
Αυτή είναι η ζωή.’’ Είμαι ακόμα νέα και μπορώ να ειρωνευτώ.
Όπως λέει και ο τοίχος μου: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΙ ?
Έχω δίκιο. Έχεις δίκιο. Είμαστε δίκαιοι.
Γεννήθηκα στην εποχή της τηλεόρασης,
και έζησα πολύ μέσα της.
Ωραία άχρηστα χρόνια.
Πασπαλισμένα με χρυσόσκονη.
Λάμψη και Καλημέρα Ζωή.
Βγάζω τα αποθυμένα μου και δημιουργώ
χτυπώντας το κεφάλι μου σε ένα γυαλί.
Με τόσο προσωπικό ρεαλισμό,
Χάνομαι από την ουσία
ή μόνο από την κοινωνία που νυστάζει?
Μια πέτρα να φας να νομίσεις
ότι έφαγες το παιδί σου να ησυχάσεις.
Και μέσα στα σεντόνια το βράδυ,
Να μου ζητήσεις σιωπηλή συγκατάθεση.
Μα τα παιδιά μας αγαπημένε θα κρύβω.
Στις λέξεις θα σου κρύβομαι.
Με το μυαλό να εργάζεται διπλά.
Τί να πει, να μη προδώσει . .
Με την αγκαλιά γυμνή
για χάδι παιδικό.
Ελπίζω να μη σε ξυπνάω.
Τα παιδιά μας θα σε αχρηστεύσουν
και θα αχρηστευτούν. Θολή πορεία,
Άλλο ας μην θυμάμαι.
Η υπομονή σάβανο που μέσα της κλείστηκα.
Πήρα το βιβλίο. Υπομονή δεν έχω να το διαβάσω
και χάνω? Στο πάτωμα το βάζω να κλείνει την πόρτα.
Είναι βολικά τα βιβλία.
Η εξουσία παίζει μονόπολη για εσάς.
Εγώ από την αρχή ανύπαρκτη.
“Οι άνδρες έχουν περισσότερο μυαλό.
Να, εδώ έχω το βιβλίο της φυσικής.
Όλες τις εφευρέσεις τις έχουν κάνει άνδρες.”
ΜΜΜ. Χρόνια σκοτεινό φωτάδι δίπλα σου.
Συνεχής υποτίμηση. Συνεχής απόδειξη της αξίας.
Τώρα παλεύετε και δεν βλέπετε τον πόνο που μου
προκαλείται. Αγάπη, συναίσθημα, οργή, πίκρα,
τροφοδοτείτε την ραδιουργία μου.
Με βλέπετε πιόνι με εκτίμηση? Ίσως και να είμαι.
Του εαυτού μου. Όχι δικό σας. Μη μου άπτου.
Τα χρόνια αλλάξανε μαλλιά.
Το κρύσταλλο που στο βάθος του έβλεπες
γαλάζιο να λαμπυρίζει,
έγινε τζάμι σκληρό άσπρο βαμμένο με μπογιά και σύρμα.
Ραγισμένο ακόμα υπάρχει. Ας μην θολώσεις την
σκέψη μου. Ή θόλωσέ τη.
Όποιος χρησιμοποιείται, χρησιμοποιεί.
Παιχνίδι τα χέρια σου δεν είμαι να με διαλύσεις,
και να λες “δικό μου είναι ό,τι θέλω κάνω.”
Είμαι άνθρωπος. Μη χρησιμοποιείς τον άνθρωπο.
Είναι επικίνδυνο. Η σελήνη στον Σκορπιό,
δεν μ’ αφήνει μόνη να μη φωνάξω.
Τα σπάει όλα μέσα μου σιγά-σιγά,
στην αρχή λιώνουν οι πάγοι, ένα ράγισμα την φορά.
Μετά εκκωφαντικός θόρυβος, πριν βουλιάξω,
πριν μια πλημμύρα μείνω μέσα στην ζέστη.
Χτες πήγα για μπάνιο. Όμορφη μέρα.
Ο ΆγιοΒασίλης μου τρέχει.
Σε έξι μήνες θα συναντηθούμε.

Αλένδρα, Copyright 2008